2018-10-05
W tradycji myśliwskiej złomem nazywamy gałązkę z drzewa znajdującego się w miejscu upolowanego zwierzęcia. Gałązkę nakłada się na ciało zabitej zwierzyny, aby oddać jej należyty szacunek. Najczęściej funkcję złomu pełni gałązka drzewa iglastego np. sosny, świerku, jodły lub gałązka z krzewów. Co ważne, gałązka nie może zostać obcięta nożem. Zgodnie z tradycją myśliwską powinna być odłamana, a następnie dzieli się ją na trzy części:
Opisana wyżej tradycja nie odnosi się wyłącznie do polowań zbiorowych. Okazanie szacunku zwierzynie jest obowiązkiem myśliwego, niezależnie od typu polowania. Oznacza to, że nawet gdy wybrał się na łowy samodzielnie, powinien zachować tradycję złomu. W przypadku gdy polujemy z psem, wówczas w nagrodę za pomoc w wytropieniu i upolowaniu zwierzyny, myśliwy powinien włożyć gałązkę złomu za obrożę psa. Podczas polowań zbiorowych gałązką złomu dekoruje prowadzący polowanie. A w przypadku polowania indywidualnego złom mogą wręczać towarzyszący myśliwi.
Potocznie złom nazywany jest symbolem kniei. Jednak sama symbolika złomu tak mocno weszła do tradycji myśliwskiej, że tym właśnie symbolem odznacza się myśliwych za szczególne zasługi na rzecz łowiectwa. Odznaka złotego złomu została ustanowiona w 20-lecniu międzywojennym. Stanowią ja dwie gałązki jedliny i buczyny w kolorze złota. Oryginalnie odznaka jest tłoczona w pozłacanym medalu. Odznaka ma wymiary 24 mm x 16 mm.
Złom nie tylko wskazuje na honory przekazywane zabitej zwierzynie. Symbolikę wykorzystuje się także w następujących sytuacjach: