2020-11-09
Psy myśliwskie towarzyszą człowiekowi podczas polowań od wielu lat. Początkowo pomagały jedynie w naganianiu zwierzyny, dzięki czemu myśliwi mogli skutecznie polować. W nagrodę otrzymywały pożywienie i schronienie. Z czasem ich rola znacznie się poszerzyła, a obecnie jest uzależniona od rasy. Jaką rolę w polowaniu odgrywa pies myśliwski? Co go wyróżnia na tle innych? Wszystkiego dowiesz się poniżej.
Psy myśliwskie, pomimo iż nadal współpracują z myśliwym, muszą być odpowiednio przeszkolone do wykonywania określonych zadań. To, co kluczowe to fakt, że mogą one świetnie sprawdzać się podczas polowań, ale też jednocześnie być domowym pupilem. Ich właściciel powinien jednak pamiętać, że psy myśliwskie mają bardzo silny instynkt łowiecki. Można go zaspokoić nie tylko poprzez udział w polowaniach, ale też przez zabawy je imitujące.
Każdy pies myśliwski ma zdolność do rozpoznania i znalezienia zapachu zwierzyny – w nomenklaturze łowieckiej jest ona określana przez pojęcie „pracy z wiatrem”. Zgodnie z nią, mówi się o:
Podczas różnicowania psów myśliwskich zwraca się głównie uwagę na ich zachowanie podczas polowań. W tym zakresie wyróżnia się:
W każdej z kategorii znajdują się psy o różnych charakterach i cechach fizycznych, dzięki którym świetnie sprawdzają się w określonym rodzaju polowań. Niektóre rasy sprawdzą się jedynie w tropieniu rannej zwierzyny, inne poradzą sobie doskonale w każdym środowisku.
To, co niezwykle ważne to fakt, że psy myśliwskie mogą mieć wrodzone bądź wyuczone zasady zachowania. Ciekawą cechę mają wyżły i setery – jest ona nazywana stójką. W sytuacji, gdy pies znajdzie zwierzynę, ustawia się w jej kierunku, zastyga bez ruchu, a przy tym podnosi przednią łapę i w skupieniu oczekuje na rozwój sytuacji. W zależności od rasy, stójka może być wykonywana w pozycji stojące, warującej bądź w półsiadzie. Z uwagi na fakt, iż umiejętność tę ma wiele ras myśliwskich, jest ona uznawana za dyskretny sygnał dla myśliwego.
Jedną z najpopularniejszych grup psów myśliwskich są aportery. W trakcie polowań mają do wykonania jedno, główne zadanie – przynieść ustrzeloną zwierzynę. Warto wiedzieć, że ich umiejętności aportowania dotyczą jedynie zwierząt niewielkich rozmiarów – z tego względu idealnie sprawdzają się podczas polowań na ptactwa wodne, lądowe czy małe ssaki. Co ciekawe, wyróżnia je wyjątkowa umiejętność chwytania zwierzyny – potrafią ją tak złapać zębami, by nie zrobić jej krzywdy. Dzięki ich umiejętnościom związanych z odnajdywaniem zwierzyny, ich wykorzystanie podczas polowań jest nieocenione – daje myśliwemu gwarancję, że każda sztuka zostanie odnaleziona, bez konieczności wkładania dużego wysiłku. Aportery to psy wytrwałe, poszukujące zwierzyny do momentu, dopóki jej nie znajdą. Mimo to są to również psy towarzyskie, które świetnie czują się w domu. Do najpopularniejszych ras są zaliczane: cocker spaniel, springer spaniel, golden retriever czy też labrador retriever.
Dzikarze to psy wykorzystywane podczas polowań na dziki. Wyróżnia je wyjątkowa odwaga, upór oraz nieustępliwość. Wbrew pozorom są to rasy niewielkich rozmiarów, które dzięki temu są wyjątkowo szybkie i zwinne. Podczas polowania mają za zadanie osaczyć i atakować dzika, tym samym zapewniając myśliwemu dobre warunki do oddania strzału. Wśród zaliczanych do nich ras znajdują się: beagle, teriery myśliwskie, jamniki czy też foksteriery.
Zadaniem psów gończych jest podążanie za zwierzyną i za pomocą szczekania naprowadzanie na nią myśliwych. Na tle innych wyróżnia je wyjątkowy węch, który odgrywa ważną rolę w naprowadzaniu, ale też hałaśliwość – z natury są bardzo głośne. Mówiąc o psach gończych wielu potwierdza, że są to typowe psy myśliwskie, które mają długie i obwisłe uszy. Ta część ciała odgrywa ważną rolę w polowaniu – pomaga zebrać zapach i zamieść go do nosa.
Psami gończymi mogą być: harriery, bloodhoundy, ogary polskie czy też psy gończe polskie.
Wśród norowców znajdują się wszystkie rodzaje jamników. Są one najczęściej wykorzystywane podczas polowań na lisy, jenoty i inne zwierzęta, które skutecznie chowają się w norach. Z uwagi na fakt, iż w większości są to psy o krótkich kończynach, dobrze sobie radzą z wypłoszeniem zwierzyny z kryjówki. Wśród popularnych ras, poza jamnikami, znajdują się terier walijski, foksterier oraz jack russel terrier.
Zadaniem posokowców, w przeciwieństwie do aporterów, jest nie tylko zlokalizowanie zestrzelonej zwierzyny, ale przede wszystkim jej doprowadzenie do myśliwego. Tej rasy psy są wyjątkowo wyspecjalizowane – wyróżnia je szczególnie doskonały węch na krew.
Łowczy zgodnie twierdzą, że ich rola w polowaniach jest ogromna – bez ich udziału, aż 30% postrzałków przepada. Zwierzęta te postrzelone męczą się i umierają w cierpieniach.
Do grupy posokowców można zaliczyć: psa alpejskiego gończego krótkonożnego, posokowca hanowerskiego i posokowca bawarskiego.
Ostatnim gatunkiem psów myśliwskich jest wyżeł myśliwskich. Jest on uznawany za najbardziej wszechstronnego – skutecznie tropi zwierzynę, wykonuje stójkę oraz aportuje. Co ważne – umiejętność wystawiania (stójkę) mają wrodzoną. Z uwagi na szerokie umiejętności, wyżeł myśliwski sprawdzi się w każdym typie łowisk – zarówno na lądzie, jak i we wodzie.
Wśród wyżłów myśliwskich mogą się znaleźć: spaniel francuski, pointer, wyżeł niemiecki czy weimarski, ale też seter angielski oraz szkocki.
Należy pamiętać, że regularne organizowanie polowania pozwalają zaspokoić silny instynkt łowiecki wspomnianych zwierząt. Jest to niezwykle ważne, gdyż w przypadku niewykonywania zadań, może się u nich pojawić agresja łowiecka czy inne niebezpieczne i niepożądane zachowanie. Podczas zabaw związanych z pogonią z zabawką czy też w trakcie zajęć z tropienia, warto ćwiczyć ich umiejętność samokontroli.